Jakiego psa wybrać?

Wiele razy spotkałam się z pytaniem „jaki pies byłby najlepszy dla mnie, dla mojej rodziny?”. Odpowiedź nie jest prosta. Świadoma decyzja o posiadaniu psa powinna zostać poprzedzona naprawdę wnikliwą analizą zarówno oczekiwań, jak i możliwości przyszłego właściciela.

Nie wystarczy stwierdzić „chcę dużego, wesołego psa o długiej sierści”. Trzeba przemyśleć, czy jesteśmy w stanie zapewnić takiemu psu odpowiednie warunki, poświęcić wystarczająco dużo czasu na jego wychowanie, pielęgnację, wreszcie – czy stać nas na jego wyżywienie i opiekę weterynaryjną (im większy pies, tym więcej kosztuje jego utrzymanie). I to nie przez rok czy dwa lata, ale nawet przez 16-18 lat psiego życia!

Bardzo istotna jest kwestia dopasowania temperamentu zwierzaka i właściciela. Wielbiciel długich pieszych wycieczek, joggingu czy rajdów rowerowych nie powinien sprawiać sobie psa „kanapowca”, dla którego już spacer po osiedlu jest dużym wysiłkiem. A do poważnych kłopotów z zachowaniem psa może prowadzić sytuacja, gdy opiekunem zwierzaka o dużym temperamencie, wymagającego wiele ruchu, staje się osoba mało aktywna lub ktoś, kto nie może poświęcić czasu na długie spacery. Można uniknąć pomyłki przy wyborze szczeniaka, prosząc o radę zoopsychologa, który pomoże ocenić jego temperament niezależnie od tego, czy decydujemy się na psa rasowego czy mieszańca.

Wybierając psa rasowego ze sprawdzonej hodowli, możemy z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć jego przyszły charakter, wiemy, jakie ma wymagania co do ruchu i pielęgnacji. Przez wieki konkretne rasy psów hodowane były do konkretnych celów. Można więc spodziewać się po nich pewnych określonych zachowań. Jednak to od wychowania zwierzaka zależy, jak jego wrodzone instynkty zostaną ukierunkowane. Np. silny instynkt gonienia zdobyczy można zaspokoić aportowaniem zabawki, ale jeśli nie poświęcimy wystarczająco dużo czasu na zabawę i szkolenie, możemy mieć problem z psem, który gania rowerzystów i przewraca biegnące dzieci. Warto o tym pomyśleć wcześniej!

Wiele osób decyduje się na adopcję zwierzaka ze schroniska. Jeśli wybrany psiak jest szczeniakiem, to co prawda, nie bardzo wiadomo, jakich miał przodków i co z niego wyrośnie, ale można go wychować na świetnego towarzysza. Niektórzy uważają, że lepiej wziąć dorosłego, już odchowanego psa, bo odpada problem zasiusianych podłóg. Decydując się na taki wybór, musimy jednak pamiętać, że nie znamy przeszłości psa i trudno nam będzie przewidzieć jego reakcje. Może być wspaniałym, zrównoważonym przyjacielem, ale może też być kompletnie nie przyzwyczajony np. do chodzenia na smyczy i jazdy samochodem, może bać się dzieci lub reagować agresywnie w różnych sytuacjach. Oczywiście zachowanie takiego psiaka da się poprawić, ale wymaga to wiele pracy i doświadczenia.